Nieuwe maan
Vandaag, 17 september, is het nieuwe maan. Weer een nieuwe natuurlijke cyclus van opbouw en groei. Een moment om even bij stil te staan en te voelen waar jouw energie naar toe mag stromen, waar jij je mee wilt verbinden. In deze tijd van snelle evolutie en verandering gaat je energie steeds meer op een hogere frequentie trillen, waardoor alles zich sneller manifesteert. De hogere trilling helpt je om je bewuster te maken van patronen die zich steeds herhalen of situaties waar je voor je gevoel (nog) in vastzit. Het maakt je gevoeliger voor energieën van andere mensen, situaties of plaatsen waar je bent. Niet alleen als je er fysiek bent, maar ook als je gedachten naar deze mensen of situaties gaan.
Een mooie kwaliteit als je je erop afstemt wat je hierin kunt betekenen, kunt doen of juist moet laten. Het wordt lastig als je emoties of gevoelens als woede, angst, onrust, paniek, verwarring, eenzaamheid, enz. oppikt. Ze verlagen je trillingsfrequentie en voor je het weet word je erin meegezogen. Het worden jouw emoties en gevoelens en zo groot dat je erin vast komt te zitten. Hierdoor komt het alerte oerbrein meteen in actie en kiest een verdedigingsstrategie. Inmiddels heb je al regelmatig ondervonden dat deze strategie niet meer effectief is. Je juist niet meer helpt, maar verder in de chaos duwt. Een wijs advies om op deze momenten toe te passen: neem afstand, kijk er als een toeschouwer naar, observeer en laat het rustig door je heen stromen.
Zonsondergang
Klinkt zo logisch, toch niet altijd zo makkelijk toe te passen. Na een drukke periode hoorde ik maandag mijn innerlijke stem zeggen: ga morgen naar zee, van vroeg in de ochtend tot na zonsondergang en laat alles door je heen stromen. Wat je ook voelt en ervaart, laat het er zijn en gewoon door je heen stromen. Klonk als een prima advies voor een mooie, zonnige nazomerdag. Het was onze vrije dag en vertrouwend op mijn innerlijke stem zijn we naar zee gegaan. De dag beginnend met een lekkere cappuccino op een terras. Na een aantal heerlijke uren nam de warmte toe, werd het drukker op het strand en kwam ook de onrust. Eigenlijk had ik het wel gezien en was dit het moment geweest om naar huis te gaan. Maar het advies was, blijf tot na zonsondergang, dus gaf ik niet toe aan mijn opwelling om te vertrekken.
Langzaamaan kwamen de gevoelens aangerold als de golven in de zee. De verwarring, de angst, de paniek, het willen vluchten. Op het moment dat het me over wilde nemen, kon ik er afstand van nemen en gaan observeren. De gevoelens die ervaarde hadden nog een ‘haakje’ gevonden in mezelf, waardoor het veel groter werd dan het werkelijk was. Het zien van het ‘haakje’ en dat er iets ouds in mij getriggerd werd hielp me om er niet meer aan vast te houden en het door te laten stromen.
Aanwezig blijven
Pfff…het werd rustig. Maar de volgende golf kwam er alweer aan. Uiteindelijk werd het helemaal rustig en voelde ik de aantrekking van de zee. Na een heerlijke duik in het water was ik helemaal opgefrist en voelde me herboren.
De hitte begon af te nemen, het strand werd rustiger en opgeschoond en helder kon ik genieten van de laatste uren en van de zonsondergang. Blij met de ervaring en de duidelijke boodschap om aanwezig te blijven bij wat er ook gebeurde. Een bijzondere afronding van de vorige maancyclus en een mooie voorbereiding voor de nieuwe maancyclus.